ලංකාවෙ වාර්ෂික ඒක පුද්ගල තෙල් පරිභෝජනය ලීටර්350.5ක්අ සල්වැසි ඉන්දියාවෙ 198යි, පකිස්තානෙ 158 බංග්ලාදේශයෙ 41යි.
ලංකාව මේ මෙහොතෙ මූනදීල තියන ප්‍රශ්නෙන් ගොඩ එන්න ඒක පුද්ගල තෙල් පරිභෝජනය අඩකටවත් අඩුකරන්න ඕනෙ.
මේක කරන්නෙ කොහොමද?
1 විදුලි නිශ්පාදනයට වැයවන තෙල් ප්‍රමානය අඩුකල යුතුයි. ඒ සදහා සුනිත්‍ය බලශක්තිය කඩිනමින් වැඩිකලයුතුයි. ලංකාවෙ සුනිත්‍ය බල ශක්තිය වැඩිකිරීමට දිගින් දිගටම භාදා කලේ විදුලිබල මංඩලේ නිලධාරී මාෆියාව.
2 පුද්ගලික වාහන භාවිතය අඩුකල යුතුයි.
උදා1- අපි පාසල් යන කාලෙ පාසලට ලමයි ආවෙ පාසල් බස් රථ වල, විදුහල්පති හැර වෙන කිසිම ගුරුවරයෙක් පුද්ගලික කාර් එකක ආවෙ නෑ.
දැන් ඕනෑම පාසලක ගුරුවරියන්ගෙ පොඩිකාර් කීයක් පාසලේ ගාල් කරල තියනවද? ලමයින්වත් අම්ම හරි තාත්ත හරි බයික් එකක ,වීල් එකක හරි කාර් එකක හරි ගෙනිහින්දාල එක්කන් එනව
මේ වෙනස උනේ කොහොමද ?
උදා2- ලංකාවෙ රාජ්‍යසේවයෙ ඉහල නිලධාරීන්ට පාවිච්චි කරන්න තියෙන වාහන මොනවද? prado 150, නිලවශයෙන් එකයි. පූල් එකෙන් දාල තව එකක් හරි දෙකක් හරි.
අමාත්‍යාංශයට එන්න යන්න එකයි. ගෙදර වයිෆ් ගෙ ලමයින්ගෙ පාවිච්චියට, බල්ලට බේත් ගේන්න යන්න, අනියම් බිරිදව ගිහින් බස්සන්න.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=10228170111868166&id=1537473825
මේ නව මැද පංතියෙ පුලුල්වීමත් සමග බලයට ආපු සියලු රජයවල් ඩීල් කලේ ඔවුන්ගෙ හීන එක්ක, රාජපක්ෂලා ඒක කරපු හැටි ඉහත ලිපියෙ තියනව. යහපාලන ආණ්ඩුකාලෙත් මංගලගෙ v2022 campaign එකේ base එක ඒක. හැමෝටම ගෙයක් ගන්න , වාහනයක් ගන්න loan එකක්.
මේ මැද පංතික ජීවිතයෙ විකාරය විසින් සමාජයත් , පුද්ගලිකව ඔවුනුත් විශාල පීඩාවකට ලක්වෙලා තියෙන්නෙ
මාසික වැටුපෙන් වැඩිම පංගුවක් වාහනේ ලීස් ගෙවන්න නිවාස නය ගෙවන්න යොදවන මෙයාල ඇත්තටම හරියට කන්නෙත් නෑ.
මමත් නය අරන් තියනව. ඒ ව්‍යාපාර කරන්න.
මට තවම බයික් එක හැරුනාම වෙන පුද්ගලික වාහනයක් නෑ.
ගෙදර වාහනය දෙකතුනක් තියන මගෙ යාලුවන්ගෙ ගෙදරකට ගියහම "මචන් අඩියක් ගහමුද?, බත් ටිකක් කමුද? " අහන්න උන් ඇබරෙන විදිහ දැක්කහම දුක හිතෙනව. අපේ ගෙදරට යන එන උන් දන්නව. ඒක සීමා නැති නවාතැන් පොලක්, කවුරුත් අහල නෙමේ එන්නෙ, නවතින්න. දවස ,දෙක නෙමේ මාස ගනන් නැවතිලා ඉන්න අය ඕනෙ තරම්, ගෑනිට කම්මැලි හිතුනාම උයාගෙන කාපල්ල කියන එක හැරුනාම වෙන විරෝධයක් කවදාවත් කාටවත් ඇවිල්ලනෑ. බොනව කිව්වම Prasanna AbeywickramatNayantha Prasad Sanjeewani Hangawaththa (උපුල්)
ජීවිතේ කියන්නෙ නයවෙලා ගේ ඉස්සරහ කාර් එකක් නවත්තන් ඉන්න එක නෙමේ. කාල බීල, ඇවිදල විදින දෙයක්. මේ වෙනසට සමාජෙ ගේන එක ලේසිනෑ. ඒක ඇත්තටම විප්ලවයක් , system change එකක්.
ඒක කරන්න නම්
මැද පංතියට බය නැතුව දේශපාලනය කරන්න පුලුවන් කණ්ඩායමක් ඕනෙ. අද ගාලුමුවදොර අරගලය කියන්නෙ , සිරසෙන් promote කරන්නෙ , ජවිපෙන් කරන්නෙ මේ මැද පංතියේ අපේක්ෂාභංගත්වයේ අරගලය. ඇත්ත අරගලය තියෙන්නෙ ඒකට විරුද්ධව.
විදුලිබල මංඩලේ රංජන් ජයලාල්ල එක්ක , පෙට්‍රෝලියම් එකේ රංවලල එක්ක, පාරට බහින ලාල්කාන්තට, ශ්‍රීලංකන් එක්ක පාරට බහින වසන්ත "මත්තයට" මේ system change එක කරන්න පුලුවන්ද ?
මැද පංතියට බය නැතුව මේ අරගලය කරන්න පුලුවන්
එක්කෝ සැබෑ වමේ නායකත්වයකට
නැත්නම් hierarchy ධනේශ්වර නායකයෙකුට.
මම ඉන්නෙ දකුනෙ
දකුනට එන්න බැරි අය සැබෑ වමක් හොයාගන්න , මැද පංතියට බය නැති වමක්.
වරුණ දීප්ත රාජපක්ෂ ගේ ෆේස්බුක් ගිනුමෙනි