අධ්යාපන ක්ෂේත්රය තුළ ඩිජිටල්කරණය යනු පාසලේ කළුලෑල්ල වෙනුවට ‘ස්මාර්ට් බෝඩ් හෙවත් සුහුරු පුවරු ලබා දීම නොවන බව අධ්යාපන අමාත්ය ආචාර්ය සුසිල් ප්රේමජයන්ත පැවසී ය.
අමාත්යවරයා මෙලෙස පැවසුවේ අධ්යාපන අමාත්යංශයේ පැවති, පාසල් ඩිජිටල්කරණ ක්රියාවලිය පිළිබඳ අධ්යාපන නිලධාරීන් දැනුවත් කිරීමේ වැඩසටහනකට සහභාගි වෙමිනි.
මෙහි දී වැඩිදුරටත් අදහස් දැක්වූ අමාත්යවරයා,
චිනයෙන් ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන 20ක්
‘‘ඩිජිටල්කරණය කියන්නෙ බෙහෙවින් පුළුල් වූ අර්ථයක් සහ දැක්මක් සහිත ක්රියාවලියක්. මගේ මැදිහත් වීමෙන් මෙරට සාමාන්ය අධ්යාපනය පාසල් ඩිජිටල්කරණය කිරීම වෙනුවෙන් ඇමරිකානු ඩොලර් මිලියන විස්සක ප්රදානයක් චීන රජයෙන් ලැබිල තියෙනවා. ඒ අනුව නව අධ්යාපන පරිවර්තන ක්රියාදාමයට සමගාමී ව 2025 වර්ෂයේ ජනවාරි මස සිට මෙම ඩිජිටල්කරණ ක්රියාවලියේ පළමු අදියර ක්රියාත්මක කිරීම සඳහා චීන රජයෙන් සුහුරු පුවරු 1000ක් ලබා දෙන අතර මෙරට පාසල් 500ක් ආවරණය කරගැනීමට එමගින් අවස්ථාව ලැබෙනවා.
ඊට අමතර ව සුහුරු පුවරු 1000ක් ලබාගැනීම සඳහා අවශ්ය වන මුදල් ප්රතිපාදන විදුලි සන්දේශන නියාමන කොමිසමෙන් ලබා දිමට කටයුතු කර තිබෙනවා. මේ වෙද්දි ඊට අවශ්ය යටිතල පහසුකම් ක්රමානුකූල ව සකස් කෙරෙමින් පවතිනවා. අපිට විදේශීය ප්රදානයක් වශයෙන් හිමි වන භෞතික සම්පත් අදියරෙන් අදියර ලබාගනිමින් ප්රමාද නොවී අඛණ්ඩ ව ඉදිරියට යා යුතුයි.
අධ්යාපනයට ඉහළ, ගුණාත්මක සංවර්ධනයක්
චීනය වැනි අධික ජනගහනයක් සිටින රටක් පවා අධ්යාපන ක්ෂේත්රය 95%ක් මේ වන විට ඩිජිටල්කරණය කරල අවසන්. අනෙකුත් දියුණු රටවල පවතින ජාත්යන්තර මට්ටමේ අධ්යාපන ත්තත්වය කරා ළඟා වීම සඳහා අප මෙම කාර්ය වඩාත් කඩිනමින් කළ යුතුයි. ඒ අනුව අපි 2022 වර්ෂයේ සිට පැවති ආර්ථික දුෂ්කරතා ජයගනිමින් අභියෝග මැද මෙම අධ්යාපන සංවර්ධන ක්රියාවලි ද අතනොහැර ඉදිරියට රැගෙන ආවා. මේ වන විට මානව සම්පත් සංවර්ධනය කරමින් ගුරු පුහුණු කිරීම් ද සිදු කෙරෙමින් පවතිනවා. ඒකෙ අරමුණ තමයි, අධ්යාපනයේ ඉහළ ගුණාත්මක සංවර්ධනයක් ඇති කිරීම.
පාසලේ පළමු ශ්රේණියේ ඉඳලා ම තොරතුරු තාක්ෂණය සමග ම කෘත්රීම බුද්ධි විෂයත් ද උගන්වන්න කියල පාර්ලිමේන්තුවේ දී ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් වුණත් ප්රාථමික අධ්යාපනයට අදාළ ව යුනෙස්කෝ සංවිධානයේ මූලික අධ්යාපන නිර්ණායක හා නිර්දේශ කෙරෙහි අවධානය යොමු කරන්න එහි දී අපිට සිද්ද වෙනවා. ඒ නිසා පළමුවෙන් ම අපි මේ ඩිජිටල්කරණ වැඩපිළිවෙළ සාර්ථක කරගත යුතුයි.
ගුරුවරුන්ගේ වගකීම
මෙහි දී තවදුරටත් අදහස් දක්වමින් අමාත්යවරයා පැවසුවේ වසර තුනක දී මේ ඩිජිටල්කරණ ක්රියාවලිය පාසල් පද්ධතිය තුළ ක්රියාත්මක කරාට පස්සෙ ප්රවීණයන් කණ්ඩායමක් සමග එක් මධ්යස්ථානයක සිට සියලු ම පාසල්වලට දැනුම බෙදා හැරීමේ ඉඩ ප්රස්ථා විවර වෙනවා. ඒ වැඩ පිළිවෙළ නිසා හදිසියේ ගුරුවරුන් අසනීප වුනත් අධ්යාපන ක්රියාවලිය බාධාවකින් තොර ව පවත්වාගෙනයන්න පුළුවන්. එනිසා ගුරුවරුන්ගේ වගකීම වන්නේ දරුවන් පාසලට ගෙන්වා ගැනීමට අභිප්රේරණයක් වෙන විදියට වේගයෙන් ඉදිරියට යන දරුවන්ට පෙරමග පෙන්වන්න පුළුවන් තාක්ෂණයෙන් නිපුණ, ගුණාත්මක සංවර්ධනයක් ගුරු භූමිකාව තුළ ඇති කරගැනීම යි’’
(සටහන - ජයසිරි අලවත්ත)